එහේ උසාවිය සහ මෙහේ උසාවිය

එහේ උසාවිය සහ මෙහේ උසාවිය
නඩු අහන හැටි

(ක‍්‍රිෂ්ණ විජේබණ්ඩාර)
ගාලූ මද්දහන උන් හිටි ගමන් පලා ගිය සෙයකි. රූමස්සල කන්ද පැත්තෙන් හැමූ සුළං රැළි, ගාලූ මුහුදු බොක්කෙහි මුහුණ අතුල්ලා ගෙන, නගරය කිතිකවමින් පැන දිවී ය. හමා එන සුළඟ, සීතලක හිරිවැටුමකින් සලිත වෙමින් තිබිණි.  ඉක්බිති මහා වර්ෂාවක් ගාලූ නගරයට ඇද හැලෙන්නට විය. ඉන් මැවුණු සීතලය, ඉල්ලා සිටියේ උණුසුම් මීවිතකි!
 
ලොකු කුඩයකින් වත් යන්නට නො හැකි වර්ෂාව, නගරයට පැමිණ සිටි මිනිසුන් කඩපිල්වලට, වීදි අගුවලට ගාල් කළේ ය. නගරය මැද පිහිටි කුඩා මාවත්වල පිරුණු වැහි වතුර, පහත් තැන් සොයමින් ගලා යනු පෙනුණි. පටු වීදියක තිබුණු අවන්හලේ ආලින්දය මෙන්ම පිවිසුම් දොරටුව ද, වැහි සීතලට ගැහෙමින් සිටි ජනයා ගෙන් පිරී ගොස් තිබිණි.
 
එය නිකම්ම අවන්හලක් නොවේ. ගාලූ උසාවියේ නඩු කතා කරන කලූ කබාධාරීන් දහවලට, සවස් වරුවට ගොඩ වදින තැනකි. තමන්ගේ නඩු කටයුතු අහවර වීමෙන් පසුව හෝ, සවස් වරුවේ නඩු නොමැති වීම නිසා හෝ, කල් මරන්නට කැමති නීතිවේදීන් බොහොම දනෙක් එහි ඒමට පුරුදුව සිටියහ. තවත් සමහරු එහි පැමිණීමට පුරුදුව සිටියෝ, සිය සේවා දායකයන්ද සමගිනි. ඒ අවන්හලේ මධුවිත නැත. එබැවින් එහි එන අයට අසල ඇති වයින් ස්ටෝර්සයකින් ඒවා ගෙන්වා ගැනීමට සිදු වේ. සාමාන්‍යයෙන් දහවල් දෙක පසු වන විට, මුළු අවන්හලම කලූ කබාධාරීන් ගෙන් පිරී යයි.
 
අනෝරා වැසි හැලෙන අඳුරු මොහොතේ, එක් කලූ කබා මිතුරෙක් අප එහි කැඳවී ය. උණුුසුම් මිතුරු සල්ලාපයක් පිණිස, අපි (මාත් මගේ මිතුරාත්) වැස්සේම එහි ගියෙමු. ඒ වන විටත්  අපේ මිතුරාත්, ඔහුගේ නීතිඥ සගයනුත් පිළිසඳර කතාවෙහි යෙදී උන්හ. එයට මාතෘකාව වී තිබුණේ එදින උසාවියේ දිග හැරුණු විවිධ සිද්ධීන් ය.
 
‘අද අර රත්ගම මර්ඩර් කේස් එකේ ජජ්මන්ට් එක දුන්නා නේ’, 
එක් කලූ කබාධාරියෙක් කීය.
 
‘වැඩේ කරපු කෙනා නිදහස් වුණාලූ නේ ද?’, තවෙකෙකු ඇසී ය.
 
‘මං හිතන්නෙ මචං, පොලිස් ඉන්ක්වයරිවල අවුල් තියෙන්න ඇති!’, මුලින් කතා කළ නීතිඥවරයා කීවේ ය.
 
ඔවුන් මේ කතා කරන්නේ, ගාල්ලට නුදුරු රත්ගම ප‍්‍රදේශයේ හට ගත් මිනීමැරුම් සිද්ධියක නඩු විභාගය ගැන ය. සිද්ධියේ විත්තිකරු එදින නඩුවෙන් නිදහස්වී තිබේ.
 
‘ඒ වුණාට ඉතිං වැඩක් නෑ නේ’,  මුලින් කතා කළ නීතිඥවරයා කීය. 
‘ඇයි ඒ ?’, මිතුරෝ ඇසූහ.
 
‘ඇයි කියන්නේ, ඊයේ ඒ පැත්තෙදි ඇක්සිඩන්ට් එකක් වෙලා ඇකියුස් එතැනම මැරිලා!’ ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ ය.
 
මීවිතෙහි ගිලෙමින් සිටි නීති සගයෝ මවිත වූ බවක් පෙනුණි. එහෙත් එක්තරා ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිඥයෙක්, සිය දබරඟිල්ලෙන් අහස පෙන්නුම් කරන අභිනයක් ද පාමින් මෙසේ කීවේ එහි සිටියවුන් තුෂ්ණිම්භූත කරවමිනි!
 
‘මචං, මෙහේ උසාවියේ කොහොම වුණත්, එහේ උසාවියේ (අහස පෙන්නුම් කරමින්) නම් හරියට නඩු අහන බව පේනවා. නැද්ද?’
 
(සත්‍ය සිද්ධියකි)
 
2016/01/05.